gebroken armOns vader blijft de blog wat domineren. Na het verhaal over de onnozele verkoper van vorige keer, ben ik nog regelmatig moeten langsgaan nadien. Ons pa is namelijk een hobby-tuinier. Dit wil zeggen dat hij alles in de tuin zelf doet, ook dingen die hij beter zou overlaten aan professionele mensen (of gewoon al jongere mensen), maar dat krijg je er natuurlijk niet in gepraat. Zo was hij dus eerder deze week op de ladder gekropen want hij had gelezen dat je bomen ook kan bijsnoeien eind september – begin oktober, zo heb je geen vallende bladeren in de tuin.

En hij is er dus af gevallen. Zich gewoon mistrapt, hij dacht met een been op de ladder te steunen en het andere op een tak, maar die bleek gladder dan gedacht. Gebroken arm tot gevolg, en een paar gekneusde ribben. Nog een geluk dat ons mama mij direct heeft kunnen opbellen en we recht naar de spoed zijn gereden. En in feite ook wel nog een geluk dat het maar wat kneuzingen waren: je leest toch wel vaak over mensen die slecht vallen en hun nek breken en verlamd geraken – of erger!

Ik hoop nu maar dat hij zijn verstand zal gebruiken en in het vervolg niet meer zelf zo’n stunts zal doen. Ik zal maar al zelf wat op zoek gaan naar een tuinman. Hopelijk zaagt ‘m nu niet teveel tegen ons ma, want in op zijn gat zitten is ons pa niet zo goed. 😀 Ja, ouders he… Nooit gerust. 😉